Bildegalleri
(1/1)
Lesa - Fonovaligia Defral, mod. DF-1 - Platespiller
Til salgs80 kr
Beskrivelse
Denne platespilleren ligger i en trekoffert med avrundede kanter, dekket av rødt og svart plastmateriale og grått plastikkpapir.
\r
Kofferten har gummihåndtak for transport og metalllås. Når lokket er åpent, finner du selve dreieskiven plassert på en treoverflate dekket med grått plastikkpapir.
Lesa SM1/E2 bemannet platespiller, fire-trinns monofonisk med piezoelektrisk patron. Denne består av en platespiller i metall med sklisikre gummiputer og en plastarm med klips for låsing. Pinnen med den piezoelektriske transduseren settes inn på den frie enden av armen.
Mellom armen og tallerkenen er det en knott for å velge rotasjonshastigheten til tallerkenen: 16, 33, 45, 78 rpm. Tilkoblingskabelen til strømnettet kommer ut fra baksiden av platespilleren. Til høyre for armen er det en bryter for å slå på og velge volum med relativt driftslys og en bryter for å justere tonene. I en mer avansert posisjon er høyttaleren beskyttet av en tregrill dekket med plastisert papir.
\r
Innvendig er det i tillegg til høyttaleren en motor for å betjene platespilleren og forsterkeren. I øvre del, over platen, er det satt inn en trimmer for å variere forsyningsspenningen. I nedre del av kassen er det to plastgriller for ventilasjon.
\r
Emne: På lokket er det en tegning av tre musikkinstrumenter og et notestativ.
\r
Funksjon: Gjengivelse av lyder tatt opp på 16, 33, 45, 78 rpm fonografplater.
\r
Bruksanvisning: Koble apparatet til strømnettet. Plasser platen på platespilleren, velg rotasjonshastigheten. Før nålen til det første ytre sporet på plata. Vibrasjonen av nålen på sporet til den roterende platen blir omdannet til et elektrisk signal av den piezoelektriske transduseren som sendes til en forsterker og deretter til høyttaleren.
\r
Historisk informasjon: Innspillingen og gjengivelsen av lyd begynte i 1877 med Edisons fonograf som brukte graverte sylindre som støtte. I 1889 ble imidlertid innspilling ved gravering på shellac-plater patentert av Bell og Tainter og deretter gjenbesøkt av Berliner. Etter litt eksperimentering, lanserte Berliner kommersielt enheten og de første platene, kun gravert på den ene siden, i 1892. I 1908 ble plata gravert på to sider lansert, noe som økte lyttetiden. Denne funksjonen og den lave prisen gjorde diskteknologien vellykket. Etter de første 78 rpm shellac-platene var det vinyl (PVC)-plater som ble introdusert i 1948 i USA.
Mindre skjøre, av forskjellige formater (16, 33, 45, 78 rpm), med mindre sus, førte de til utbredt spredning av reproduksjonsenheter. Avspilling skjedde ved å plassere platen på en platespiller som ble rotert med en konstant, forhåndsdefinert hastighet. Rotasjonen av skiven ble sikret av forskjellige typer transmisjon (fjær, med motor og belte, med trinser, direkte drev, etc.). Reproduksjonen ble deretter overlatt til lesenålen plassert på den innspilte platen. Nålen var en del av en phono pickup, kalt "pick-up", montert på armen av platespilleren og bygd opp av en patron inkludert lesenålen og den relative elektromekaniske eller piezoelektriske svingeren. På denne måten ble vibrasjonen av nålen på sporet til den roterende plata omdannet til et elektrisk signal som deretter ble sendt til en forsterker og deretter til høyttaleren.
Den mekaniske gjengivelsen av lyd, vibrasjon av nålen som overføres til en membran som reproduserte lyden, blir elektromagnetisk gjengivelse.
\r
Etter andre verdenskrig, med den store ekspansjonen av plateindustrien, var det en stor spredning av platespillere som ble vanlige gjenstander i alle hjem. På midten av sekstitallet begynte produksjonen av lydkassetter, bestemt til å ta bort deler av markedet fra vinylplater på grunn av deres brukervennlighet og lave kostnader. Siden 1990-tallet har fremkomsten av digitale teknologier henvist vinyl til et nisjemarked bestående av entusiaster eller for spesifikke bruksområder som DJ-er.
\r
Forfatter: Lesa (designer/bygger) (1929-1971)
\r
Datering: ca. 1960 - ca. 1965
\r
Type: koffert phono
\r
Materiale og teknikk: plast; metall; viskelær; tre
\r
Kategori: industri, produksjon, håndverk
\r
Mål: 36cm x 27cm x 13cm
\r
MERK: platespilleren fungerer (jeg har en video som bevis) den har bare knotten for å velge turtall som er litt løs men ved å stoppe den med et lite stykke papp fungerer det perfekt
\r
Kofferten har gummihåndtak for transport og metalllås. Når lokket er åpent, finner du selve dreieskiven plassert på en treoverflate dekket med grått plastikkpapir.
Lesa SM1/E2 bemannet platespiller, fire-trinns monofonisk med piezoelektrisk patron. Denne består av en platespiller i metall med sklisikre gummiputer og en plastarm med klips for låsing. Pinnen med den piezoelektriske transduseren settes inn på den frie enden av armen.
Mellom armen og tallerkenen er det en knott for å velge rotasjonshastigheten til tallerkenen: 16, 33, 45, 78 rpm. Tilkoblingskabelen til strømnettet kommer ut fra baksiden av platespilleren. Til høyre for armen er det en bryter for å slå på og velge volum med relativt driftslys og en bryter for å justere tonene. I en mer avansert posisjon er høyttaleren beskyttet av en tregrill dekket med plastisert papir.
\r
Innvendig er det i tillegg til høyttaleren en motor for å betjene platespilleren og forsterkeren. I øvre del, over platen, er det satt inn en trimmer for å variere forsyningsspenningen. I nedre del av kassen er det to plastgriller for ventilasjon.
\r
Emne: På lokket er det en tegning av tre musikkinstrumenter og et notestativ.
\r
Funksjon: Gjengivelse av lyder tatt opp på 16, 33, 45, 78 rpm fonografplater.
\r
Bruksanvisning: Koble apparatet til strømnettet. Plasser platen på platespilleren, velg rotasjonshastigheten. Før nålen til det første ytre sporet på plata. Vibrasjonen av nålen på sporet til den roterende platen blir omdannet til et elektrisk signal av den piezoelektriske transduseren som sendes til en forsterker og deretter til høyttaleren.
\r
Historisk informasjon: Innspillingen og gjengivelsen av lyd begynte i 1877 med Edisons fonograf som brukte graverte sylindre som støtte. I 1889 ble imidlertid innspilling ved gravering på shellac-plater patentert av Bell og Tainter og deretter gjenbesøkt av Berliner. Etter litt eksperimentering, lanserte Berliner kommersielt enheten og de første platene, kun gravert på den ene siden, i 1892. I 1908 ble plata gravert på to sider lansert, noe som økte lyttetiden. Denne funksjonen og den lave prisen gjorde diskteknologien vellykket. Etter de første 78 rpm shellac-platene var det vinyl (PVC)-plater som ble introdusert i 1948 i USA.
Mindre skjøre, av forskjellige formater (16, 33, 45, 78 rpm), med mindre sus, førte de til utbredt spredning av reproduksjonsenheter. Avspilling skjedde ved å plassere platen på en platespiller som ble rotert med en konstant, forhåndsdefinert hastighet. Rotasjonen av skiven ble sikret av forskjellige typer transmisjon (fjær, med motor og belte, med trinser, direkte drev, etc.). Reproduksjonen ble deretter overlatt til lesenålen plassert på den innspilte platen. Nålen var en del av en phono pickup, kalt "pick-up", montert på armen av platespilleren og bygd opp av en patron inkludert lesenålen og den relative elektromekaniske eller piezoelektriske svingeren. På denne måten ble vibrasjonen av nålen på sporet til den roterende plata omdannet til et elektrisk signal som deretter ble sendt til en forsterker og deretter til høyttaleren.
Den mekaniske gjengivelsen av lyd, vibrasjon av nålen som overføres til en membran som reproduserte lyden, blir elektromagnetisk gjengivelse.
\r
Etter andre verdenskrig, med den store ekspansjonen av plateindustrien, var det en stor spredning av platespillere som ble vanlige gjenstander i alle hjem. På midten av sekstitallet begynte produksjonen av lydkassetter, bestemt til å ta bort deler av markedet fra vinylplater på grunn av deres brukervennlighet og lave kostnader. Siden 1990-tallet har fremkomsten av digitale teknologier henvist vinyl til et nisjemarked bestående av entusiaster eller for spesifikke bruksområder som DJ-er.
\r
Forfatter: Lesa (designer/bygger) (1929-1971)
\r
Datering: ca. 1960 - ca. 1965
\r
Type: koffert phono
\r
Materiale og teknikk: plast; metall; viskelær; tre
\r
Kategori: industri, produksjon, håndverk
\r
Mål: 36cm x 27cm x 13cm
\r
MERK: platespilleren fungerer (jeg har en video som bevis) den har bare knotten for å velge turtall som er litt løs men ved å stoppe den med et lite stykke papp fungerer det perfekt
NB: Knappen for å vise hele beskrivelsen har kun en visuell effekt.
Beliggenhet
FINN-kode | 375862882 |
---|---|
Sist endret | 18.10.2024, 20:43 |